Am Brunnen vor dem Tore |
Outside the gate's a fountain |
1. Ad puteum in porta Stat arbor tilia, In umbra somniavi Tot blanda somnia; Tot voculas incidi In eius cortice, Laetum et tristem traxit Me nunquam non ad se.
2. Cum illum praeterirem
3. Et quamquam patiebatur |
Ad fontem ante portam, Hic adstat tilia; In umbra somniabam Iucunda somnia; Incidi cara verba In eius cortice; Et laetum et dolentem Attraxit semper me.
Cum praeter eam ii
Flaverunt venti acres |