1. Ik weit einen Eikbom, de steit an de See, de Nurdstorm de brust in sin Knäst, stolz reckt hei de mächtige Kron' in de Höh, so is dat al du-send Johr west! Kein Minschenhand, de hett em plant't; hei reckt sik von Pommern bet Nederland. 2. Ik weit einen Eikbom voll Knorrn und voll Knast, up denn' fött kein Bil nich un Äxt. Sin Bork is so rug, un sin Holt is so fast, as wir hei mal bannt un behext. Nix hett't ein dan hei ward doch stahn, wenn wedder mal dusend von Johren vergahn. 3. Un de König un sine Fru Königin un sin Dochter, de gahn an den Strand. Wat deit dat för'n mächtigen Eikbom sin, de sin Telgen reckt aewer dat Land? "Wer hett em plegt, wer hett em hegt, dat hei sine Bläder so lustig rögt?"

4. Un as nu de König so Antwurt begehrt, trett vör em en junge Gesell: "Herr König, Ji hefft Juch jo süs nich drüm schert, Jug'Frunich un Juge Mamsell: Kein vörnehm Lüd', de hadden Tit, tau seihn, ob den Bom ok sin Recht geschüht. 5. Un doch gräunt so lustig de Eikbom upstunns, wi Arbeitslüd' hewwen em wohrt; de Eikbom, Herr König, de Eikbom is uns, uns plattdütsche Sprak is't un Ort. Kein vörnehm Kunst hett s' uns verhunzt, fri wüssen 's tau Höchten ahn Königsgunst." 6. Rasch gift em den König sin Dochter de Hand: "God seg'n di, Gesell, för din Red'! Wenn 'de Stormwind eins brust dörch dat dütwohrt, bi den is in Not ein'taum besten verwohrt."

| Deutsche Volkslieder | Ahnenforschung | Ferienaufenthalt | Folksongs | Hymns | Genealogy | Pacific Holiday | HOME PAGE | Suche | Email |