"Ob der Philipp heute still Wohl bei Tische sitzen will ?" Also sprach in ernstem Ton Der Papa zu seinem Sohn, Und die Mutter blickte stumm Auf dem ganzen Tisch herum. Doch der Philipp hörte nicht, Was zu ihm der Vater spricht. Er gaukelt Und schaukelt, Er trappelt Und zappelt Auf dem Stuhle hin und her. "Philipp, das mißfällt mir sehr !" Seht, ihr lieben Kinder, seht, Wie's dem Philipp weiter geht ! Oben steht es auf dem Bild. Seht ! Er schaukelt gar zu wild, Bis der Stuhl nach hinten fällt; Da ist nichts mehr, was ihn hält; Nach dem Tischtuch greift er, schreit. Doch was hilfts ? Zu gleicher Zeit Fallen Teller, Flasch' und Brot. Vater ist in großer Not, Und die Mutter blicket stumm Auf dem ganzen Tisch herum. Nun ist Philipp ganz versteckt, Und der Tisch ist abgedeckt, Was der Vater essen wollt', Unten auf der Erde rollt; Suppe, Brot und alle Bissen, Alles ist herabgerissen; Suppenschüssel ist entzwei, Und die Eltern stehn dabei. Beide sind gar zornig sehr, Haben nichts zu essen mehr.

Let me see if Philip can Be a little gentleman; Let me see, if he is able To sit still for once at table: Thus Papa bade Phil behave; And Mamma look'd very grave, But fidgety Phil, He won't sit still; He wriggles and giggles, And then, I declare, Swings backwards and forwards And tilts up his chair, Just like any rocking horse; - "Philip! I am getting cross!" See the naughty restless child Growing still more rude and wild, Till his chair falls over quite. Philip screams with all his might; Catches at the cloth, but then That makes matters worse again. Down upon the ground they fall, Glasses, plates, knives, forks and all. How Mamma did fret and frown When she saw them tumbling down! And Papa made such a face! Philip is in sad disgrace. Where is Philip, where is he? Fairly cover'd up you see! Cloth and all are lying on him; He has pull'd down all upon him. What a terrible to-do! Dishes, glasses, snapt in two! Here a knife, and there a fork! Philip, this is cruel work. Table all so bare, and ah! Poor Papa, and poor Mamma Look quite cross, and wonder how They shall make their dinner now.

Vader spreekt: op strengen toon. Tot zijn kleinen, wilden zoon: " k Hoop dat Philip nu eens stil " Aan de tafel zitten wil!" En zijn moeder fluistert zacht "Geef op 's vaders woorden acht! "Doe ons heden geen verdriet!" Maar de knaap gehoorzaamt niet; Hij holdert En boldert: Hij rommelt En schommelt, Met zijn stoel al heen en weer: " Philip! dat mishaagt mij zeer!" Ziet eens: kind'ren! op deez' plaat: Hoe het Philip verder gaat Door zijn schomm:len heen en weer, Valt hij met den stoel ter neer; En, bij 't achterover slaan : Grijpt hij anstig 't laken aan; Maar: wie heeft het ooit gezien? 't Laken en de soep-terrien: Vorken: lepels: flesch en glas: En al wat er verder was, Vallen ramm'lend naar beneen, Op en om den jongen heen Onder 't laken ligt hij neer: Al zijn leden doen hem zeer. Hoort eens naar zijn bang geroep : " Moeder. ach! die heete soep " Heeft mijn heele been verbrand! " O, hoe zeer doet mij mijn hand. " Och: mijn neus doet mij zoo'n pijn, " Zou hij ook gebroken zijn?" Maar zijn vader vol van spijt Om zijn ongehoorzaamheid: Beurt hem op en zegt: " mijn zoon! " Gij hebt uw verdiende loon. " Kind'ren, die ondeugend zijn, " Lijden dikwijls smart en pijn; " Wees voortaan dus niet meer stout! " Maar : opdat gij :t wel onthoudt, " Neem ik u nog, tot uw straf, " Al uw mooije speelgoed af"

| Deutsche Volkslieder | Ahnenforschung | Ferienaufenthalt | Folksongs | Hymns | Genealogy | Pacific Holiday | HOME PAGE | Suche | Email |